ارزیابی آموزش انتقادی و ارتباط آن با شیوه تدریس اساتید در دروس انگلیسی برای اهداف ویژه در دانشگاههای ایران

با ظهور روشهایی که به دنبال تساوی و برابری در جامعه هستند، آموزش انتقادی از اهمیت ویژه ای در نظام های آموزشی در دنیا بر خوردار شده است. آموزش انتقادی با احترا م گذاشتن به همه دیدگاههای اجتماعی، سیاسی و فرهنگی دانشجویان و اساتید به دنبال برقراری عدالت و برابری در نظام آموزشی می باشد (کینچلو، 2008). هدف اصلی این تحقیق بررسی استفاده از آموزش انتقادی در دروس انگلیسی برای اهداف ویژه در دانشگاه های ایران است. همچنین، این تحقیق به دنبال یافتن ارتباط بین سبک آموزش اساتید و استفاده آنها از آموزش انتقادی است. دو پرسشنامه سبک آموزش و آموزش انتقادی در این تحقیق مورد استفاده قرار گرفته اند. این پرسشنامه ها توسط 123 استاد مرد و زن که با مدرکهای ارشد یا دکتری به تدریس انگلیسی برای اهداف ویژه مشغول هستند تکمیل شده است. پرسشنامه آموزش انتقادی را محقق این پایان نامه تولید و اعتبار سنجی کرده است. تحلیل عاملی 5 فاکتور را از متغیر های موجود در پرسشنامه مجزا کرد که بر اساس شباهتهای موجود در آنها این اسامی به آنها اطلاق شده است: تفکر انتقادی، برنامه درسی، یادگیری محوری، مسایل سیاسی –اجتماعی و جنسیت. نتایج نشان می دهد که اساتید دروس انگلیسی برای اهداف ویژه در دانشگاه های ایران برای استفاده از آموزش انتقادی تمایل نشان می دهند. بعلاوه، در این تحقیق پرسشنامه سبک یادگیری را که لارسن در سال 2007 ساخته است برای محیط انگلیسی برای اهداف ویژه اعتبار سنجی کرده ایم. سپس ارتباط بین دو بخش پرسشنامه سبک آموزش و میزان استفاده اساتید از آموزش انتقادی محاسبه گردیده است.نتایج نشان می دهد که ارتباط قوی (0.66) بین هیجان ذهنی و آموزش انتقادی از یک سو، وارتباط پایین (0.36) بین ارتباط میان فردی و استفاده از آموزش انتقادی از سوی دیگر وجود دارد.معلمان ، تربیت کنندگان مدرس ، و تهیه کنندگان مطالب درسی می توانند از نتایج این تحقیق بهره مند شوند.